Juf Sanne:”Max heeft niet eerder iets uit zichzelf verteld aan de klas, tot de eerste keer dat ie met Indy heeft geoefend……daar praatte hij honderduit over!”

Max is een lange en forse 16 jarige jongen uit de klas van juf Sanne. Het lijkt een vrolijke en spraakzame puber maar wanneer hij begint te praten dan hoor je zijn onzekerheid in zijn stem. Hij praat zacht en erg kinderlijk voor zijn leeftijd. Ook zijn houding straalt niet veel zelfvertrouwen uit. Juf Sanne heeft ‘m bij mij aangemeld in verband met zijn onzekerheid. Hij vertelt eigenlijk nooit iets over zichzelf in de klas en wanneer hij wel iets vertelt dan lijken de andere leerlingen weinig interesse te hebben in zijn verhaal.

In de hulpvraag van juf Sanne stond: “het zelfvertrouwen van Max vergroten en zijn zelfstandigheid trainen”. Max gaat bijvoorbeeld nooit eens zelfstandig naar de winkel, hij wordt thuis erg beschermd opgevoed. Nou, daar konden we wel wat mee.

De eerste keer dat Max bij mij kwam om met Indy te oefenen was hij wat onwennig. Hij wist niet goed wat hij kon verwachten. Eerst hebben we het gehad over honden in het algemeen en over hulphonden en uiteraard ook over Indy. Ook hebben we al een kort rondje met Indy gewandeld, waarbij ik Max zichtbaar zag genieten. Aan het einde van de dag kwam juf Sanne naar me toe om te vertellen dat Max voor het eerst echt iets uit zichzelf had verteld aan de klas en dat de leerlingen er zelfs naar hadden geluisterd. Max had er helemaal vol van gezeten en had het erg leuk gevonden. De lessen die erop volgden stonden allemaal in het teken van het vergroten van zelfvertrouwen en zelfstandigheid.

Max moest leren om zijn stem en lichaamshouding anders te gaan gebruiken. Hij merkte namelijk al vrij snel dat Indy niet naar hem luisterde wanneer hij een commando onduidelijk en zacht gaf. Indy kwispelde vrolijk maar deed niet wat Max van ‘m wilde. Tijdens dat soort momenten legde ik gelijk de link naar bijvoorbeeld zijn klasgenoten, die luisteren ook niet als je niet heel duidelijk zegt wat je van ze wilt. Ook zijn lichaamshouding was hierbij belangrijk. Na een aantal keren oefenen ging Indy steeds vaker doen wat Max ‘m vroeg en je zag Max groeien. Hij was zichtbaar opgetogen op het moment dat een oefening lukte en Indy keurig deed wat er van ‘m werd gevraagd.

Dit soort dingen oefenden we vaak onderweg naar, en in  de winkel, de plek waar we aan zijn zelfstandigheid gingen werken. Het was erg leuk om te zien hoe Max op een gegeven moment samen met Indy een boodschap ging doen, alleen maar toch samen.

En Max bleef steeds weer zijn verhalen vertellen in de klas………en zijn klasgenoten luisterden!!