Mijn naam is Chris Voorpostel, ik ben getrouwd en heb drie kinderen……. Mette, Jille en Seppe.
Mijn twee oudste kinderen Mette en Jille zitten op het speciaal onderwijs. Mette om een dubbele diagnose (DCD en ADHD) en Jille om haar dyslexie en faalangst.
Zelf ben ik ondersteuningscoördinator op het Praktijkonderwijs van het Bonhoeffer College in Enschede. Ik ben al 20 jaar werkzaam in het onderwijs, eerst als leerkracht op een basisschool, later als Intern Begeleider, leerlingbegeleider en nu als ondersteuningscoördinator.
Al ruim 7 jaar werk ik intensief samen met Julisca. Op deze manier kwam ik ook in aanraking met Indy. Samen met Julisca heb ik Indy veel ingezet voor onze leerlingen. En zo nu en dan, als Julisca een lange dag had, nam ik Indy mee naar huis. Voor mijn kinderen was dat altijd een feest! Ik merkte dat mijn middelste dochter, Jille, die normaal erg bang was voor honden, voor Indy helemaal niet bang was. En onze oudste dochter, Mette, reageerde heel goed op Indy. Normaal heeft ze veel lichaamsspanning, maar door Indy werd ze rustig en ontspannen.
” Wat is DCD eigenlijk? Soepel bewegen, praten, uit je woorden komen, jezelf aan- en uitkleden, tandenpoetsen, billen afvegen, met mes en vork eten, veters strikken, een bal gooien en vangen, met een pen schrijven etc. Het lijkt allemaal zo gewoon dat kinderen deze vaardigheden leren. Voor sommige kinderen is dat echter niet zo gewoon. Dat kunnen kinderen zijn met DCD. DCD staat voor Developmental Coördination Disorder, in het Nederlands vertaald als stoornis in de ontwikkeling van de coördinatie van bewegingen.
DCD is een verzamelnaam voor een aantal kenmerken van (licht) gestoorde motorische functies, zoals een lage spierspanning, een grote bewegingsonrust, coördinatieproblemen of problemen met fijnmotorische vaardigheden. Deze problemen kunnen apart voorkomen, maar veel vaker treden ze in combinatie op.
DCD lijkt voor te komen bij 5 tot 10 % van de schoolgaande kinderen. Vaak zijn het jongens. In diverse onderzoeken worden verhoudingen genoemd van 4 meisjes tegenover 10 jongens.”
“ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder, ook wel aandachtstekortstoornis genoemd. Dit tekort aan aandacht wil niet zeggen dat een kind met ADHD te weinig aandacht krijgt, maar het betekent dat iemand met ADHD onvoldoende aandacht kan schenken aan zijn omgeving. Kinderen met ADHD vinden het lastig om de aandacht bij één ding tegelijk te houden. Met andere woorden: ze hebben een gebrek aan concentratie.”
*Bron: Balansdigitaal
Het feit dat Indy zo’n goed effect op mijn kinderen had, zorgde ervoor dat wij thuis steeds meer gingen nadenken over de mogelijkheden om ook een hond aan te gaan schaffen. Mijn vrouw en ik waren overtuigd van het nut van een hond in ons gezin.
Toen Julisca teamleider werd op het expertise centrum van het Bonhoeffer college, had dat als gevolg dat Indy minder ingezet kon worden op locatie Praktijkonderwijs, we moesten ‘m ‘delen’. Ik ben daarom in overleg gegaan met mijn directeur om de mogelijkheden te verkennen om nog een schoolhond aan te schaffen. Een schoolhond, die ook onze gezinshond zou kunnen zijn.
Maar wat voor een hond moest het dan worden? De keuze was beperkt, om op een school te kunnen werken moet de hond een hypoallergene vacht hebben. Er zijn maar weinig honden met een dergelijke vacht die tevens ook een stabiel en evenwichtig karakter hebben, sociaal zijn en de ‘will to please’ hebben. Na lang zoeken kwamen we terecht bij de Barbet.
De Barbet, ook bekend als een Franse waterhond, bleek te passen bij ons gezin. Het ras heeft een hypoallergene vacht, is intelligent, lief en sportief. Kortom, de ideale hond voor ons gezin en de school. En toen werd Charlie geboren……..
Charlie bleek al snel een meerwaarde te zijn voor ons gezin en is als pup van 8 weken meegegaan naar school. Het is wonderlijk om te zien hoe hij als jonge pup al veel voor leerlingen kon betekenen. Alleen zijn aanwezigheid op school, was al voldoende om leerlingen het gevoel te geven dat school leuk is.
Thuis zijn ons zoontje Seppe en Charlie de dikste maatjes, Charlie luistert beter naar Seppe dan naar mij ;-).
Door Charlie uit te laten leert Mette hoe ze zich moet focussen. Ze vindt het lastig om een riem vast te houden en door de riem van Charlie tijdens het uitlaten om haar middel te binden leren zij en Charlie samen te werken. Ze moeten dan op elkaar inspelen en op elkaar letten. En Jille? Jille vergeet dat ze bang is voor honden. Kortom….Charlie is een volwaardig lid van ons gezin.
Charlie moet nog heel veel leren, maar hij zal, met de hulp van Stichting Saac, Julisca en Indy, ook een uitstekende schoolhond worden……en natuurlijk ook een fijne gezinshond.